İlk Rambo filminde bu yana 25 yıldan uzun bir süre geçti. 80'lerin en tartışmalı anti-kahramanı John Rambo, serinin 4. filmi ile geri dönüyor. Üstelik Stallone bu filmde yönetmenlik koltuğunda. Rocky serisini harika bir sonla tamamlayan Sly'nin, Rambo serisinde neler başardığını görmeden evvel kendisine kulak vermek de fayda var.

İşte Stallone'nin kendi ağzından "John Rambo" filmi:

- Bir adamın kafasını yumrukla kopardığınız sahneye ne oldu?
Sylvester Stallone: Burda görsel bir kafa karışıklığı oldu. Çünkü orda bıçak vardı, kötü bir negatif olduğu için yumruğumla koparıyormuşum gibi gözüktü. Hayır, sahne kesinlikle böyleydi. Bir blog tutuyorum ve orda şöyle dedim: “Beyler, yakından bakın. Hiç kimse bir yumrukla kelle koparamaz.”

- Hiç 'First Blood' kitabının sonundaki gibi Rambo’nun öldüğünü ve bunca yıl onsuz olabileceğini düşündün mü?
Sylvester Stallone: Evet bazen bunun üzerine düşünürüm. Bu konuda benim hata yaptığımı düşünen Quentin Tarantino ile bazen tartışırım. Ona “biliyorsun sanatsal seviyede sen haklısın” derim ama aynı zamanda gazilerle ilgili araştırmalar yaparken çok zaman harcadım.  Rambo ölseydi tamamen korkunç olurdu, nihilist son, tüm bu keder içinde bir parça eğlenceydi. Aynı zamanda elimizde intihar etmiş çeyrek milyon Vietnam’lı vardı. Sonra böyle mi bitsin yoksa onu biraz daha sistemin kurban biri olarak mı göstermek mi istiyorum diye bir düşündüm. Bu şunun gibi bir şey, bir pit bull’u alırsınız ve bir katile dönüştürürsünüz. Peki bu köpek biraz serbest kaldığında ne olacak? Ama sonra fark edersiniz ki, o kadar da kötü biri değildir ve her nasılsa bir şekilde onu kurtarabilirsiniz. Bu bana daha ilginç bir öykü olarak geldi. Kirk Douglas’ın da dediği gibi, “sanatsal değil, fakat ticari”.

- Rolünüze adapte olabilmek için geriye doğru gidip, eski Rambo filmlerini tekrar izlediniz mi?
Sylvester Stallone: Evet, bilirsin yaşla gelen bir ağırlık oluyor. Sıkletinizin algısı, bilginizin algısı, aşırı şey bilmek, saflığın eksikliği nedeniyle hayatta var olan şeyler; bunlar beni bir aşama daha ileriye götürdü. Rambo’yu daha güçlü, cüsseli yapmak istedim. Bu yüzden filmdeki ilk cümlesi oldukça olumsuz. Her şeyi bırakmış, hiçin teki. Diğer Rambo’larda kendimi çok fazla enerjik hissederdim, onlar biraz daha dinçlerdi. Biraz beyhude, anlamsız çatışmalar vardı. Tanklar toplar, yaptığı şeylerin gaddarlığından ziyade bunların hepsi bedensel hareketliliği gerektiriyordu. Bu karakter benim daha ilgimi çekti. 'İlk Kan'dan hoşlanıyorum bir de bundan. Tıpkı ve 'Rocky' ve 'Rocky Balboa' da olduğu gibi.

- Bu kadar film şirketini nasıl sağladın?
Sylvester Stallone: Hiçbirini tanımıyorum. Weinstein 12 yıl önce geldiğinde oldu her şey. “Bir Rambo filmi yapmak ister misin” dediler, “tamam” dedim. “Camp David saldırısının olduğu yerde geçen harika bir fikrim” var dedi, “ben yokum” dedim. Bu olamazdı ki. Doğa bu karakterin bir parçası, ilkel bir adamla ilgili bir şeyler var ortada. Nerdeyse Kızılderili. Bunu şehre taşımak işe yaramazdı. Bu nedenle proje 10 yıl kadar ölü kaldı. Sonra Mark Burnett ile konuştuk, o da gerçekleşmedi. Sonra Harvey Weinstein’ı aradım ve ona Afganistan’a giden misyoner grupları anlattım. “Bu ilginç bir proje dedim” ama hayır kimse bir daha beni geri aramadı. Neyse sonra Avi Lerner satın aldı, New Millennium. Bütün bu hikâyeyi o buldu, ona göre Meksika’da geçen bir şeyler yapabilirdik. Ben “bu da işe yaramaz daha uluslar arası bir şey bulalım” dedim. Sonra Burma’yı bulduk, yeryüzündeki bir cehennem deliği. Çok ekzotik bir yerdi ve Vietnam’a da yakındı.

- Filmden önceki mekan araştırmalarında, filme alınmalarıyla ilgili şartları oldu mu?
Sylvester Stallone: Olunmayacak yerlere gittik, her yer Taylandlı ajanlarla doluydu ve imajları ile ilgili çok ama çok hassastılar. Özellikle de Mae Sai’de, burası çok ciddi bir yerleşim alanı. İmajları ile ilgili çok üzgündüler, bu yüzden biz de biraz daha kuzeye Chiang Mai’e gidip daha farklı bir yer bulmaya çalıştık.

- Rocky ve Rambo’yu nasıl güncelleştirebildiniz?
Sylvester Stallone: Eğer genç izleyicilerin peşinden gitseydik, zamana uygun bir şeyler bulmaya çalışsaydık, müzik kullanımı vs. , ruhunlarına ihanet etmiş olurduk. Asla değişmeyecek olan şeyler ve bazı dünyasal gerçekler vardır. Siz büyüdükçe bu karakterler hayatın ne kadar zor olduğunu size daha iyi anlatıyor, Rocky’nin konuşmasında dediği gibi yumruk yemekle ilgili bir şey ve hayat sizi devamlı yumrukluyor. Eğer gençler Rocky’i benim yaşımda olanlardan bile daha çok desteklediyse bence bu dersleri gerçekten benimsemek lazım. Bence burada devam eden ders bir bakıma şu, savaş cehennemdir ve kazananı yoktur.

- Filmi yaparken karşılaştığınız en büyük zorluk neydi?
Sylvester Stallone: ‘Rocky Balboa’yı 60 kişiyle yapmıştık, bu kez 570 kişi vardı. Ormanın içinde hareket etmek çok zordu. Son 94 yılın en sıcak günleriydi. Buna kızartıcı sezon diyorlardı. Her şey kontrol dışıydı. Sıcaktan yakıyordu, yakıyordu ve yakıyordu. İnsanlar hasta olmaya başladılar. 165 çeşit yılan var Tayland’da ve bunların 90’ı zehirli. Isırılan insanlarla ilgili sabit bir problemimiz oluşmaya başlamıştı.